No i trochę ode mnie na początek dyskusji:
Przed lotem proszę ludzi o odsunięcie się, później ich omijam, dzieci przestrzegam na zapas, żeby nigdy (w przyszłości też) nie wkładały paluszków tam gdzie coś się kręci, a parkingi widziałem z góry może dwa. Taki już jestem:) Ale to zazwyczaj. Czasem ktoś wlezie pod copter i szczerze mam to gdzieś, czasem jestem tak blisko budynku, że mózg już dawno wysłał taką wiadomość, a czasem to nawet zrobię coś takiego, że boję się potem wziąć aparaturkę przez 2 dni do rąk. W kościele też latałem, bo mi pozwolili. Było świetnie. Ogółem to również mam 'zajebiście silną psychikę' i zdrowy rozsądek, a te nie pozwalają mi się przejmować czyjąś paranoją. Jeśli boisz się, że twój sprzęt spadnie komuś na głowę, to tam nie lataj. Jeśli mój spadnie komuś na głowę, to to nadal nie Twoja sprawa. Wypadki się zdarzają. W domu też. W Polsce trochę osób lata i nadal brak nam poważnego incydentu. Ze świata z grubsza też cisza. To tylko matematyka, ale ponoć ona rządzi wsród nauk. Prawdopodobnie stwarzasz większe zagrożenie na drodze, niż ja w powietrzu.
Proponuję nie brać nic personalnie no i oczywiście nie popieram latania pomiędzy samolotami. Tyle jesteśmy mądrzejsi od kaczek, więc to wykorzystajmy. Chciałbym tylko spróbować porównać to co znamy z TVika, z tym co za oknem
Pozdrawiam,
Irwin
