Po 4 latach wycofuję Słoik-koptera z użytku. Latał/pływał na Mazurach i w Chorwacji. Nie wiem, czy jeszcze ktoś buduje swoje własne konstrukcje, ale gdyby ktoś z Forumowiczów planował podobny projekt, to poniżej kilka moich wniosków w ramach podsumowania tematu.
Latanie
- Jeśli pływaki powodują pogorszenie odporności na wiatr, to jest ono niezauważalne, może masa prawie 3kg czyni swoje i przy silnych podmuchach Słoik-kopter nie sprawia wrażenia żeby musiał walczyć o życie.
Pływanie
- Lepiej niż można było się spodziewać. Z założenia Słoik-kopter miał tylko lądować i startować na wodzie ale okazał się także niezłym pływakiem. Po uzbrojeniu silników i lekkim dodaniu gazu IMU zachowuje się tak, jakby było w powietrzu i ładnie poziomuje cały zestaw. Widać to przy drobnej fali: przy wyłączonych silnikach jest kołysanie, a przy włączonych wygląda na wodzie bardziej jak boja niż łódka.
- Oczywiście czas pływania jest znacząco dłuższy niż czas latania.
- Przy pływaniu nie należy przesadzać z prędkością. Jest tak jak w powietrzu: im większa prędkość, tym większy przechył więc można zaryć śmigłami w wodę.
Konstrukcja
- Po pierwsze środek ciężkości i środek wyporności to dwa zupełnie inne tematy. Trzeba trochę poeksperymentować żeby uzyskać w wodzie poziom. Kopułka sama w sobie jest pływakiem ale ma za małą objętość.
- Mocowanie pływaków musi być bardzo solidne - tak jak przy podwoziu. Nie jest to łatwe bo styropian sam w sobie jest miękki, a w wodzie pływak bez przerwy pracuje na wszystkie strony. Ostatecznie najlepiej się sprawiły dwie płytki z laminatu głęboko "zakotwione" w pływaku.
- Jeśli pływaki są dobrze zrobione, to podwozie jest niepotrzebne. Słoik-kopter ląduje na suchym lądzie na pływakach.
- Styropian warto pomalować farbą do styropianu (ochrona przed UV).
- Zamiast gotowych styropianowych elementów typu "jaja" można zrobić pływak o dowolnym kształcie samemu. Polecam piankę szkutniczą (nie pianę montażową z marketu budowlanego, tylko specjalistyczną piankę poliuretanową A+B) - po zastygnięciu w formie jest twardsza niż styropian, nie łapie wody (ma zamknięte bąbelki), nadaje się do obróbki.
- Z powodu barometru IMU nie może być zamknięte w całkowicie szczelnej obudowie. Ja zastosowałem silikonową rurkę, która była skręcona w pętelkę (taki "syfon" na wypadek wywrotki) i "doprowadzała ciśnienie" do IMU. Działało ok.
- W tym modelu ramy, ESC umieszczone są w aluminiowych ramionach dla lepszego oprowadzania ciepła. ESC umieściłem w termokurczkach uszczelnionych silikonem i klejem do silikonu ale nie jestem pewien, czy było to konieczne - bryzgi wody nie przedostawały się do rurek a z założenia całkowite zanurzenie ramion nie było brane pod uwagę.
Obsługa
- Jedna jedyna wywrotka na wodzie miała miejsce gdy nie doceniłem prędkości jachtu i położyłem Słoik-koptera na wodzie w zbyt silnym nurcie wody, wywrócił się pływakami do góry i tak sobie dryofwał przez kilka minut. Straty: przepalony silnik i jego ESC, o dziwo nic więcej.
- Obsługa kamerki na gimbalu jest dosyć upierdliwa. Trzeba ją włączyć, potem dokręcić kopułkę, potem podłączyć zasilanie, ok. 1-3 minut filmu do wycięcia. Podobnie przy wyłączaniu.
Koszt pudełek nawet tego "prototypu" jest bardzo konkurencyjny w porównaniu do gotowych podobnych konstrukcji, ale dziergania jest za dużo.